Bu vəhşiliklər haqqında xarici mətbuatın yazdıqlarından:

Krua lEveneman jurnalı (Paris), 25 fevral 1992-ci il: Ermənilər Xocalıya hücum etmişlər. Bütün dünya eybəcər hala salınmış meyidlərin şahidi oldu. Azərbaycanlılar minlələr ölənlər barədə xəbər verirlər.

Sandi Tayms qəzeti (London), 1 mart 1992-ci il: Erməni əsgərləri minlərlə ailəni məhv etmişlər.

Tayms qəzeti (London), 4 mart 1992-ci il: Çöxları eybəcər hala salınmışdır, körpə qızın ancaq başı qalmışdır.

İzvestiya (Moskva), 4 mart 1992-ci il: Videokamera qulaqları kəsilmiş uşaqları göstərdi. Bir qadının sifətinin yarısı kəsilmişdir. Kişilərin skalpları götürülmüşdür.

Faynenşl Tayms qəzeti (London), 14 mart 1992-ci il: General Polyakov bildirmişdir ki, 366-cı alayın 103 nəfər erməni hərbiçisi Dağlıq Qarabağda qalmışdır.

Le Mond qəzeti (Paris), 14 mart 1992-ci il: Ağdamda olan xarici jurnalistlər, Xocalıda öldürülmüş qadın və uşaqlar arasında skalpları götürülmüş, dırnaqları çıxardılmış 3 nəfəri görmüşlər. Bu azərbaycanlıların təbliğatı deyil, bu reallıqdır.

İzvestiya (Moskva), 13 mart 1992-ci il: Mayor Leonid Kravets: Mən şəxsən təpədə yüzə yaxın meyid gördüm. Bir oğlanın başı yox idi. Hər tərəfdə xüsusi qəddarlıqla öldürülmüş qadın, uşaq, qocalar görünürdü.

Valer aktuel jurnalı (Paris), 14 mart 1992-ci il: Bu "müxtar regionda" erməni silahlı dəstələri Yaxın Şərqdən çıxmışlarla birlikdə müasir texnikaya, o cümlədən vertolyotlara malikdirlər. ASALA-nın Suriya və Livanda hərbi düşərgələri və silah anbarları vardır. Ermənilər yüzdən artıq müsəlman kəndlərində qırğınlar törədərək Qarabağdakı azərbaycanlıları məhv etmişlər.

R. Patrik, İngiltərənin "Fant men nyus" teleşirkətinin jurnalisti (hadisə yerində olmuşdur): Xocalıdakı vəhşilikllərə dünya ictimaiyyətinin gözündə heç nə ilə haqq qazandırmaq olmaz.

Faciənin törədilməsində əsas günahkar beynəlxalq terrorçı

Robert Köçəryandır

II Dünya müharibəsi illərində baş vermiş Xalakost qətliamını vəhşiliyinə və davamiyyət müddətinə görə arxada qoyan bu soyqırım müasir dünyamızın ğözü qarşısında törədilmişdir (videomateriallar əyani sübut kimi dünyaya yayılmışdır). Törədilmiş bütün qətllərdə ermənilərin dəst-xətti eynidir. Əvvəllər törədilmiş qırğınlarda da insanları güllələmək, Azərbaycan türklərini çalalara doldurub diri-diri basdırmaq, qadınlarin bellərinə qaynar samovar bağlayıb işğəncə vermək, hamilə qadınlarıın qarnına süngü taxaraq onları körpəsi ilə birlikdə öldürmək, körpə uşaqları analarının əlindən alıb havaya ataraq süngüyə keçirtmək, kəndin camaatını məscidə doldurub yandırmaq və s. idisə, bu ğün də Azərbaycan türklərini diri-diri borulara doldurub qaynaq etmək, insanların gözlərini oymaq, başlarının dərisini soymaq və s. kimi vehşiliklərdir Ermənilərin bu günkü soyqırım siyasətini əvvəlkilərdən fərqləndirən Azərbaycan türklərini eyni anda deportasiyaya, təcavüzə, işğala, soyqırıma və terrorizmə məruz qoymasıdır. İnsanlarımızı ğirov ğötürüb, sonradan onların daxili orqanlarını transplantasiya edərək satmaq (və bu sahədə dünyada qabaqcıl yerlərə yüksəlmək), Bakıda metrolarda və diğər nəqliyyat vasitələrində törədilmiş terror hadisələrində qırılmış azərbaycanlılar, deportasiya nəticəsində öz dədə-baba yurdlarından tamamilə köçürülmüş və düşdüyü şəraitə uyğunlaşa bilməyib ölənlər, təcavüz və işğal nəticəsində qırılanlar!..
Bu cinayətlərin nəticəsində 100 minlərlə körpənin hələ dünyaya gəlməmiş məhv edilməsi soyqırım deyilmi? Azərbaycan türklərinə qarşı paralel olaraq eyni zamanda tətbiq edilmiş və beynəlxalq qurumlar tərəfindən qadağan olunmuş bu cinayətlər məgər SOYQIRIM deyilmi? Bu siyasət Azərbaycan türklərini bir etnos kimi yer üzündən silmək məqsədi ğüdmürmü?! Xalqımızın başına ğətirilən bu cinayətlər heç bir xalqın qismətinə düşməyib. Dünya bunu görür və susur!
Ermənilərin Xocalıda törətdikləri qırğın soyqırım kimi tanınarsa, beynəlxalq təşkilatlar qarşısında bu qırğına rəhbərlik etməsi və Xocalı əhalisinin kütləvi şəkildə qırılmasında şəxsən özünün iştirakı ilə öyünən (bununla da cinayətini boynuna alan) cinayətkar erməni prezidenti Robert Köçəryan prezidentlikdən düşən kimi başı üzərində asılmış Domokl qılıncı Beynəlxalq Hərbi Tribunal tərəfindən işə salınar və beynəlxalq cani cəzasına çatar. Bu soyqırımın ideoloqları və icraçıları androniklər, şaumyanlar, mikoyanlar, lalayanlar, şahnazarovlar, balayanlar, kaputikyanlar, köçəryanlar olub. Və hələ də Azərbaycan türklərinə qarşı ermənilər tərəfindən soyqırımı davam etdirilir. XOCALI SOYQIRIMI ermənilərin bizlərə qarşı törətdikləri cinayətlərin zirvəsində durur. Köçəriyan-Qukasiyan terror şəbəkəsi dünyanın ən dəhşətli façiəsini törədərək, bir geçənin içində Xocalı şəhərini yerlə-yeksan etdilər. Bu qətliam nəticəsində 613 nəfər amansızcasına qətlə yetirilib. Onlardan 106 nəfəri qadın, 83 nəfəri az yaşlı uşaq və 70 nəfəri ahıl insanlar olub. 8 ailə tamamilə məhv edilib, 56 nəfər xüsusi qəddarlıqla öldürülüb, 25 uşaq hər iki valideyinini, 130 uşaq bir valideyinini itirib, 76 az yaşlı körpə şikəst edilib, 1275 nəfər girov gbtürülüb, 150 nəfər itgin düşüb və 1000 nəfər güllə yarası alıb. 10 yaşayış məntəqəsi dağıdılaraq talan edilib və 2 tarixi abidə məhv edilib.
Bir daha aydın olur ki, bu faciənin törədilməsinə Ermənistanın prezidenti Robert Köçəryan bilavasitə rəhbərlik etmişdir. Bu onu deməyə əsas verir ki, svil dünyanın bir nömrəli Ən qəddar terrorçusu Robert Köçəryandır və bu şəxs «Demokratiya», «İnsan haqları», «Biz dünyanın ən məzlum xalqıyıq» və «Türklər ermənilərə qarşı soyqırım törədiblər» deyərək çar çəkən Ermənistan Respublikasına rəhbərlik edir.

Bax, ey dünya TÜRKÜ!
Bu QUBADA erməni vəhşiliyinin tarixə gömmək istədiyi, Allahın bizlər üçün sirrini açdığı Quba soyqırımının nəticələrindən biridir.
Kim bilir, hələ nələri tarix həzm edə bilməyib gün işığına çıxaracaq.
Bu mənzərəni ürəkağrısı ilə yaddaşlara köçürdük.
Sən isə, bu hadisələri yaddaşlarda saxlamaqdan əlavə bütün dünyaya çatdır.
Bildir ki, erməni adlı vəhşi bir millət var.
Tələs, vaxt gedir...




KHOJALY GENOCIDE ONE OF MOST MONSTROUS CRIMES OF XX CENTURY
The night from February 25 to 26, 1992, went down the history of Azerbaijani people as a black date. At that night, Armenian armed groups supported by military personnel (predominantly consisting of Armenians) and hard armament of the infantry regiment №366 quartered since the Soviet times in the city of Khankendi, completely ruined the town of Khojaly.

Along with the acts of genocide committed in Khatyn, Lidice and Oradour, the Khojaly tragedy went down to history of civilization as a bloody event. This massacre committed by the Armenian aggressors against the Azerbaijani people led to death of 613 people, including 106 women, 63 children, 70 old men. There were 1275 innocent people who were taken hostages, with the fate of over 150 still remaining unknown.

Over thousand people, including 76 underage children, became disabled because of various bullet wounds.

Six families were completely annihilated, 25 children lost both parents, and 130 children lost one of their parents.
Fifty-six people were killed with unprecedented brutality - they were burned alive, scalped, beheaded, parts of their bodies were cut off, their eyes were put out, and pregnant women were killed with a bayonet plunged into their stomach.

According to the Russian human rights center “Memorial”, within four days, bodies of 200 Azerbaijanis killed in Khojaly were delivered to the Agdam region, with tens of corpses found abused. Forensic medical examination of 181 corpses (130 men, 51 women and 13 children) in Agdam established that they had died of bullet wounds (151), missile wounds (20) and blows with blunt objects (10). The human rights center also registered the person scalped alive.

As a result of this act of genocide, several families were completely annihilated, the people were exterminated with unprecedented cruelty, and those taken captives were subjected to ruthless torture.
That the actions mentioned above were deliberate and intended to completely or partially annihilate the people on the base of their ethnic belonging proves them, according to the international and domestic laws, to be an act of genocide. The evil deed and vandalism committed by the Armenian butchers must be regarded in the same way as the above-mentioned tragedies recognized by humankind as true genocide.
Peace-loving people all over the planet, the civilized nations, authoritative international organizations, and the global community should be aware of this bitter truth, and that crime against humanity should receive its legal assessment.
According to the international law, genocide is the act against the world and civilization, and regarded as the worst international crime. The UN Convention №260 (III) On the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide December 9, 1948 inured in 1961 defines legal bases of the crime of genocide. The Armenia’s aggression against Azerbaijan manifests all attributes of genocide enshrined in the Convention.
The policy of terrorism pursued by the country - aggressor has been taking place for many years before the very eyes of the global community even though, according to norms of international law, the principles of the United Nations and OSCE, inviolability of borders of the states must be treated with respect, and infringement of their territorial integrity and sovereignty is inadmissible. The UN Security Council accepted Four Resolutions on unconditional liberation of the occupied lands of Azerbaijan, but the aggressor - Armenia has been ignoring these resolutions.
The Khojaly tragedy became a follow-up and bloody page of the policy of ethnic cleansing and genocide pursued by the Armenian nationalists and their patrons against Azerbaijani people over almost two hundred years. This hostile policy has subjected our people to uncountable sufferings and disasters.
By committing the Khojaly genocide, the Armenian nationalists pursued the following purposes - to intimidate the people of Azerbaijan, to create panic among the people, break their determination to struggle, and make them put up with the fact of occupation of the lands. However, the cunning and ruthless enemy failed to reach its purpose. Defenders of Khojaly did not bow their heads in the struggle against the cruel enemy, and heroically battling have shown an example of devotion to the Motherland.
Speaking about the Khojaly tragedy, it is important to particularly note the feebleness and incompetence of that time’s Azerbaijan’s leadership and political forces then having serious impact on the situation within the country, their indifference to people’s fate. Bewaring of people’s anger, the authorities were trying to lessen the scale of the event, and made nothing to provide fast and detailed information about the bloody crime to the international community.
Since 1994, at the initiative of the nationwide leader Heydar Aliyev, the government and parliament of Azerbaijan have been carrying out successive work to bring the truth about the horrible crimes by Armenian nationalists against Azerbaijanis, including those committed in the Khojaly, and for all this to be recognized as act of genocide.
On the one hand, it is our human and civic duty to the memory of defenders and martyrs of Khojaly, and on the other one, it is an important condition for such severe crimes against humanity not to be repeated in the future.
The followings are excerpts from articles about Khojaly genocide published in foreign press:
“Krua I Eveneman” (Paris), February 1992: “Armenians attacked Khojaly. The whole world witnessed disfigured corpses”.
“Sunday Times” (London), March 1, 1992: “Armenian soldiers kill thousand families”.
The Lebanese cameraman has confirmed that rich dashnak community of his country sends weapon and people to Karabakh.
“Izvestia” (Moscow), March 4, 1992: “The camera showed children with ears cut off. One old woman had half of her face cut off. Men were scalped”.
“The Financial Times” (London), March 14, 1992: “General Polyakov declared that 103 military men - Armenians of 366th regiment stayed in Nagorny Karabakh”.
“Le Mond” (Paris), March 14, 1992: “Foreign journalists saw among women and children killed in Khojaly, three scalped, with their nails pulled out. It is not Azerbaijan’s propaganda, but a reality”.
“Izvestia” (Moscow), March 13, 1992: “Major Leonid Kravets: “I saw about hundred corpses on the hill. One boy was found headless. Dead bodies of women, children and old men everywhere were seen to be killed with special cruelty.
“Valer aktuel” (Paris), March 14, 1992: “In this autonomous region, the Armenian military formations together with natives of the Middle East own modern military equipment, including helicopters. ASALA owns military camps and weapon storage in Syria and Lebanon. The Armenians have extinguished Azerbaijanis of Karabakh having arranged slaughter in over hundred Muslim settlements”.
R. Patrik, journalist with the “Fant men news” (he visited the place of incident): “Nothing can justify the evil deeds in Khojaly”.
The Milli Majlis of Azerbaijan has declared the 26th of February the “Day of Khojaly Genocide”. In this day, the whole Azerbaijan commemorates the victims of the Khojaly genocide.
Ousted from the homelands and scattered at 48 regions of Azerbaijan; today, the residents of Khojaly are living with the hope for fair settlement of the Nagorno-Karabakh conflict, repulsing the Armenia’s aggression against Azerbaijan and restoration of territorial integrity of the country. They address the world nations, and international organizations urging them to defend truth and justice, and condemn the genocide committed in Khojaly.
The culprits, organizers and executors of the Khojaly genocide must be deservedly punished. That crime must not remain unpunished.





AZERBAYCANCA
XOCALI SOYQIRIMI XX ESRİN EN DEHŞETLİ CİNAYETLERİNDENDİR
1992-ci il fevralın 25-den 26-na keçen gece Azerbaycan xalqının tarixine qara herflerle yazılmışdır. Hemin gece ermeni silahlı desteleri SSRİ dövründe Xankendi şeherinde yerleşmiş, komanda ve şexsi heyetinin xeylisi ermenilerden ibaret olan 366-cı motoatıcı alayının zirehli texnikası ve herbçilerinin kömeyi ile Xocalı şeherini yerle-yeksan etmişler.
Xatın, Liditsa, Oradur soyqırımları kimi, Xocalı faciesi de insanlıq tarixine düşmüş qanlı olaydır. Ermeni tecavüzkarların Azerbaycan xalqına qarşı töretdikleri bu növbeti kütlevi qırğın 613 neferin, o cümleden 106 qadının, 83 uşağın, 70 qocanın heyatına son qoydu. 1275 dinc sakin esir götürüldü, 150 neferin taleyi ise hele de melum deyildir.
1000-den artıq dinc sakin müxtelif dereceli gülle yarası alaraq şikest olmuşdur. Onların 76 neferi yetkinlik yaşına çatmamış uşaqlar idi. Xocalı qırğını zamanı 6 aile tamamile mehv edilmiş, 25 uşaq her iki valideynini, 130 uşaq ise valideynlerinden birini itirmişdir. 56 nefer xüsusi qeddarlıqla öldürülmüş - diri-diri yandırılmış, başlarının derisi soyulmuş, beden ezaları ve başları kesilmiş, gözleri çıxarılmış, hamile qadınların qarnı süngü ile deşik-deşik edilmişdi.
Rusiyanın “Memorial” hüquq-müdafie merkezinin melumatına göre, dörd gün erzinde Ağdama Xocalıda qetle yetirilmiş 200 azerbaycanlının meyiti getirilmiş, onlarca meyitin tehqire meruz qalması faktı aşkar edilmişdir. Ağdamda 181 meyit (130 kişi ve 51 qadın, o cümleden 13 uşaq) mehkeme-tibbi ekspertizasından keçirilmişdir. Ekspertiza zamanı müeyyen edilmişdir ki, 151 neferin ölümüne gülle yaraları, 20 neferin ölümüne qelpe yaraları sebeb olmuş, 10 nefer küt aletle vurularaq öldürülmüşdür. Hüquq-müdafie merkezi diri adamın baş derisinin soyulması faktını da qeyde almışdır.
Bu soyqırımı aktı neticesinde bezi aileler bütünlükle mehv edilmiş, mülki ehali görünmemiş qeddarlıqla qetle yetirilmiş, esir götürülenlere amansız işgenceler verilmişdir. Hemin emellerin qabaqcadan düşünülmüş qaydada, milli elametine göre insanların tamamile ve ya qismen mehv edilmesi niyyeti ile töredilmesi beynelxalq hüquqa ve dövletdaxili hüquqa esasen mehz soyqırımı olduğunu sübut edir. Ermeni celladlarının töretdikleri bu vehşilik ve vandalizm aktı beşeriyyetin esil soyqırımı kimi tanıdığı ve yuxarıda adı çekilen facielerle eyni seviyyede qiymetlendirilmelidir. Dünyanın sülhsever insanları, sivil dövletleri, nüfuzlu beynelxalq teşkilatları, beynelxalq ictimaiyyet bu acı heqiqeti bilmeli, insanlığa qarşı töredilen bu cinayet öz hüquqi qiymetini almalıdır. Beynelxalq hüquqa göre, soyqırımı sülh ve beşeriyyet eleyhine yönelen emeldir ve en ağır beynelxalq cinayet sayılır. BMT Baş Meclisinin 9 dekabr 1948-ci il tarixli 260 (III) saylı qetnamesi ile qebul edilmiş ve 1961-ci ilde qüvveye minen Soyqırımı cinayetinin qarşısının alınması ve teqsirkarların cezalandırılması haqqında Konvensiyada soyqırımı cinayetinin hüquqi esası tesbit olunmuşdur. Ermenistanın Azerbaycana qarşı tecavüzü zamanı hemin Konvensiyada tesbit edilmiş soyqırımı cinayetini teşkil eden bütün emeller tetbiq olunmuşdur. Bu işğalçı ölkenin yürütdüyü terrorçuluq siyaseti uzun illerdir ki, dünya ictimaiyyetinin gözü qarşısında baş verir. Halbuki, beynelxalq hüquq normalarına, BMT-nin ve ATET-in prinsiplerine göre, dövletlerin serhedlerinin toxunulmazlığına hörmet edilmelidir, erazi bütövlüyünün ve suverenliyin pozulması yolverilmezdir. BMT Tehlükesizlik Şurası Azerbaycanın işğal olunmuş torpaqlarının qeyd-şertsiz azad edilmesi barede dörd qetname qebul etse de, işğalçı Ermenistan bunları hele de yerine yetirmir.
Xocalı faciesi iki yüz ile yaxın bir müddet erzinde ermeni milletçilerinin ve onların havadarlarının Azerbaycan xalqına qarşı apardığı etnik temizleme ve soyqırımı siyasetinin davamı ve qanlı sehifesi idi. Bu menfur siyaset xalqımıza saysız-hesabsız müsibetler ve ezab-eziyyetler getirmişdir.
Xocalı soyqırımını töretmekle ermeni milletçileri mekrli meqsedler güdürdü: xalqımızı qorxutmaq, vahime yaratmaq, onun mübarize ezmini qırmaq, torpaqların işğalı faktı ile barışmağa mecbur etmek. Lakin hiyleger ve amansız düşmen meqsedine çata bilmedi. Xocalı müdafieçileri qeddar düşmenle mübarizede eyilmediler, qehremanlıqla vuruşaraq Vetene sedaqet nümunesi gösterdiler.
Xocalı faciesinden danışarken o zamankı resmi Azerbaycan rehberliyinin ve ölkede veziyyete ciddi tesir eden siyasi qüvvelerin acizliyini, seriştesizliyini, xalqın taleyine biganeliyini xüsusi qeyd etmek lazımdır. Dövlet rehberliyi xalqın qezebinden qorxaraq, hadisenin miqyasını kiçiltmeye cehd etmiş, bu qanlı cinayet barede beynelxalq ictimaiyyete operativ ve etraflı melumat vermek üçün heç bir iş görmemişdi. 1994-cü ilden ümummilli liderimiz Heyder Eliyevin teşebbüsü ile Azerbaycan hökumeti ve parlamenti ermeni milletçilerinin azerbaycanlılara qarşı töretdikleri cinayetler, o cümleden Xocalı soyqırımı haqqında heqiqetleri bütün miqyası ve dehşetleri ile dünya dövletlerine ve beynelxalq ictimaiyyete çatdırmaq, bunların soyqırımı siyaseti kimi tanınmasına nail olmaq üçün ardıcıl tedbirler görmüşdür. Meqsed Xocalı faciesine beynelxalq hüquqi-siyasi qiymet verilmesine, onun teşkilatçılarının, ideoloqlarının ve icraçılarının dünya ictimaiyyetinin gözünde ifşasına ve cezalandırılmasına nail olmaqdır. Bu, bir terefden Xocalı müdafieçilerinin ve şehidlerinin ruhu qarşısında bizim insanlıq ve vetendaşlıq borcumuzdur. Diger terefden ise, insanlığa qarşı yönelmiş bu cür qeddar cinayetlerin gelecekde tekrar olunmaması üçün mühüm şertdir.

Xocalı faciesi haqqında xarici metbuatın yazdıqlarından:

"Krua I Eveneman" jurnalı (Paris), fevral 1992-ci il: "Ermeniler Xocalıya hücum etmişler. Bütün dünya eybecer hala salınmış meyitlerin şahidi oldu"

“Sandi Tayms” qezeti (London), 1 mart 1992-ci il: “Ermeni esgerleri minlerle aileni mehv etmişler”.

Livanlı kinooperator tesdiq etmişdir ki, onun ölkesinin varlı daşnak icması Qarabağa silah ve adam gönderir.

“Tayms” qezeti (London), 4 mart 1992-ci il: “Çöxları eybecer hala salınmışdır, körpe qızın ancaq başı qalmışdır”.

“İzvestiya” (Moskva), 4 mart 1992-ci il: “Videokamera qulaqları kesilmiş uşaqları gösterdi. Bir qadının sifetinin yarısı kesilmişdir. Kişilerin skalpları götürülmüşdür”.

“Faynenşl Tayms” qezeti (London), 14 mart 1992-ci il: “General Polyakov bildirmişdir ki, 366-cı alayın 103 nefer ermeni herbçisi Dağlıq Qarabağda qalmışdır”.

“Le Mond” qezeti (Paris), 14 mart 1992-ci il: “Ağdamda olan xarici jurnalistler Xocalıda öldürülmüş qadın ve uşaqlar arasında skalpları götürülmüş, dırnaqları çıxarılmış 3 neferi görmüşler. Bu, azerbaycanlıların tebliğatı deyil, bu, reallıqdır”.

“İzvestiya” (Moskva), 13 mart 1992-ci il: “Mayor Leonid Kravets: Men şexsen tepede yüze yaxın meyit gördüm. Bir oğlanın başı yox idi. Her terefde xüsusi qeddarlıqla öldürülmüş qadın, uşaq, qocalar görünürdü”.

“Valer aktuel” jurnalı (Paris), 14 mart 1992-ci il: “Bu “muxtar regionda” ermeni silahlı desteleri Yaxın Şerqden çıxmışlarla birlikde müasir texnikaya, o cümleden vertolyotlara malikdirler. ASALA-nın Suriya ve Livanda herbi düşergeleri ve silah anbarları vardır. Ermeniler yüzden artıq müselman kendlerinde qırğınlar törederek, Qarabağdakı azerbaycanlıları mehv etmişler”.

R.Patrik, İngilterenin “Fant men nyus” teleşirketinin jurnalisti (hadise yerinde olmuşdur): “Xocalıdakı vehşiliklere dünya ictimaiyyetinin gözünde heç ne ile haqq qazandırmaq olmaz”.

Azerbaycan Milli Meclisi her il fevralın 26-nı “Xocalı soyqırımı günü” elan etmişdir. Hemin gün bütün Azerbaycan Xocalı soyqırımı qurbanlarının xatiresini yad edir.

Doğma yurdlarından didergin düşmüş ve Azerbaycanın 48 rayonuna sepelenmiş Xocalı sakinleri bu gün Dağlıq Qarabağ münaqişesinin edaletli helli, Ermenistanın Azerbaycana qarşı tecavüzünün def edilmesi, ölkenin erazi bütövlüyünün berpa edilmesi ümidi ile yaşayırlar. Onlar dünya xalqlarına, dövletlerine, beynelxalq teşkilatlara haqq-edaleti ve heqiqeti müdafie etmek, Xocalıda töredilmiş soyqırımını pislemek barede müracietler edirler.

Xocalı soyqırımının günahkarları, teşkilatçıları ve icraçıları layiqli cezalarına çatmalıdırlar. Cinayet cezasız qala bilmez..